|
|
|
|
|
|
![]() Gmina Rydzyna www.rydzyna.pl |
|
Historia |
|
Tereny gminy obejmują wysuniętą najdalej na południowy
zachód część Wielkopolski oraz skrawek terytorium historycznego Śląska.
Obecną sieć osadniczą tworzy 16 wsi sołeckich, położonych po obu
stronach rzeki Rów Polski. Ich nazwy wymieniają dokumenty z XIV w.
W pierwszych latach XV w. powstaje Rydzyna, miasto Rycerskie założone
przez Jana z Czerniny Rydzyńskiego. Przywileje handlowe nadane przez
króla Władysława Jagiełłę oraz wzniesienie warownej rezydencji
zapowiadało szybki rozwój miasta. Przetrwało jednak w swym
średniowiecznym kształcie przez trzy stulecia. W końcu XVII w. nowymi
właścicielami miasta i dóbr rydzyńskich zostali Leszczyńscy, hrabiowie
na pobliskim Lesznie, jedna z najwybitniejszych rodzin magnackich w
Rzeczypospolitej. Od tego czasu rozpoczyna się kariera Rydzyny jako
miasta - rezydencji, ośrodka dóbr obejmujących kilkanaście tysięcy
hektarów. Na krótko królewskiego blasku przydał im okres panowania na
tronie Polski Stanisława Leszczyńskiego. Na początku XVII w. podczas
Wojny Północnej, miasto zostało spalone. Jego właściciel osiadł w Nancy
jako książę Lotaryngii i teść króla Francji. Swe dobra rydzyńskie
sprzedał byłemu ministrowi Augusta III, króla Polski i Saksonii.
Książęta Sułkowscy, nowi właściciele Rydzyny, doprowadzili miasto,
rezydencję i dobra do znacznego rozkwitu. „Wielka” historia Rydzyny
splatała się z codziennym życiem jego mieszkańców, kupców i
rzemieślników pracujących na potrzeby dworu i najbliższej okolicy.
Rozwojowi gospodarczemu sprzyjało też korzystne położenie w pobliżu
granicy ze Śląskiem. W czasach złej koniunktury nie stroniono od zajęć
rolniczych. Znaczne zubożenie przyniósł miastu i jego mieszkańcom okres
po II rozbiorze Polski oraz wojny napoleońskie.W wyniku przeprowadzonych
w I połowie XIX w. Regulacji stosunków własnościowych Rydzyna przestała
być miastem prywatnym. Dobra Ordynacji książąt Sułkowskich, po
wygaśnięciu rodu, miały służyć narodowej edukacji. Pomimo, iż ostatni z
książąt Sułkowskich na Rydzynie zmarł bezpotomnie w 1909 r. warunki do
spełnienia testamentu zaistniały dopiero za II Rzeczpospolitej.
Utworzone w rydzyńskim zamku internatowe Gimnazjum im. Sułkowskich
rozsławiło niewielkie nadgraniczne miasteczko w całym kraju. Dyrektor
szkoły, znany pedagog Tadeusz Łopuszański i znakomici pedagodzy
stworzyli eksperymentalną placówkę wychowawczą o osiągnięciach
aktualnych po dzień dzisiejszy.Po wybuchu II wojny światowej ludność
polska podlegała wysiedleniom. W zamku utworzono niemiecką szkołę
średnią o profilu politycznym. Na Kłodzie istniał obóz pracy dla Żydów.
W lasach rydzyńskich dokonywano egzekucji. Po wyzwoleniu miasta przez
wojska radzieckie spalony został rydzyński zamek, co stanowiło
największą stratę pośród obiektów kultury materialnej Wielkopolski. Po
ponad ćwierćwieczu jego odbudowa prowadzona przez Stowarzyszenie
Inżynierów i Techników Mechaników Polskich raz jeszcze uczyniła Rydzynę
głośną w całym kraju. Obok Zamku Królewskiego w Warszawie była to
wówczas największa odbudowa zabytkowego obiektu w Polsce. W 1994 r.
rydzyński zamek otrzymał zaszczytne wyróżnienie nadane przez
międzynarodową organizację „Europa Nostra”. Kalendarium dziejów:
|
|